τυρφώνας

ο, Ν

1. κοίτασμα τύρφης

2. μέρος όπου σχηματίζεται ή φυλάσσεται η τύρφη την οποία εξάγουν από τα έλη

3. (γεωλ.-οικολ.) τύπος υγροβιότοπου που χαρακτηρίζεται από σπογγώδες, ελάχιστα αποστραγγιζόμενο τυρφικό έδαφος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τύρφη + επίθημα ών(ας) (πρβλ. ελαι-ώνας). Ως όρος τής γεωλ.-οικολ. η λ. αποτελεί απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. bog].